Kolczyki są ozdobą kobiety, jednak zdarzają się sytuacje, w których można je przypadkowo o coś zahaczyć i przerwać lub naderwać sobie ucho. Płatek uszny może także zostać uszkodzony w wyniku urazu. Z dużymi problemami estetycznymi zmagają się również osoby, który rozciągnęły płatek ucha tunelami i po pewnym czasie chcą zrezygnować z ich noszenia. Wszystkim tym osobom może pomóc zabieg plastyki uszu, wykonywany przez specjalistów chirurgii plastycznej.
Plastyka ucha po przerwaniu – na czym polega zabieg?
Pierwszym etapem przygotowania do zabiegu jest wykonanie znieczulenia miejscowego, które jest wystarczające do przeprowadzenia bezbolesnej korekcji przerwanego ucha. Płatek uszny jest dokładnie oczyszczany, w celu uniknięcia zakażenia rany. Nadmiernie rozciągnięte tkanki są wycinane, a pozostałe formowane są do uzyskania oczekiwanego kształtu i mocowane szwami wewnętrznymi i zewnętrznymi.
Jeśli przerwanie ucha przebiegło w linii prostej, zabieg jest stosunkowo prosty. Sytuacja się komplikuje w momencie, gdy rana ma kształt nieregularny, poszarpany. Chirurg musi wówczas wygładzić brzegi rany i wyciąć fragment płatka ucha, czyli uzyskany efekt może być nieco mniej naturalny od tego, gdy uszkodzenie jest liniowe. Rany pozabiegowe w ciągu kilku dni zmieniają się od czerwonawych do bladoróżowych, a następnie przyjmują kolor zbliżony do koloru skóry. Po ich całkowitym wygojeniu są mało widoczne. Zazwyczaj już po upływie kilku tygodni kobieta może przekłuć ponownie uszy i założyć kolczyki, oczywiście zaczynając od małych i lekkich, aby nadmiernie nie obciążyć operowanego ucha.
„Rekonstrukcja ucha, czy też plastyka ucha w przypadku zmian pourazowych jest również wykonywana, aczkolwiek są to zdecydowanie trudniejsze operacje i najczęściej te operacje oczywiście poprawiają wygląd ucha, ale zwykle nie udaje się uzyskać ucha identycznego jak występuje w naturze”- mówi specjalista chirurgii plastycznej dr n. med. Jarosław Stańczyk w materiale kliniki Linea Corporis.
Zabieg jest małoinwazyjny, jednak w celu zapewnienia maksymalnego bezpieczeństwa należy przed jego wykonaniem oznaczyć wskaźniki krzepnięcia krwi. Ma to na celu uniknięcie nadmiernego krwawienia podczas i po korekcji. Lekarz musi być poinformowany o przewlekłych schorzeniach, na które cierpi pacjent. Jest to istotne, ponieważ nieustabilizowane farmakologicznie nadciśnienie tętnicze lub cukrzyca mogą utrudniać przeprowadzenie zabiegu i gojenie się rany. Na 7-10 przed korekcją ucha nie wolno przyjmować leków zaburzających proces krzepnięcia krwi. Do tej grupy farmaceutyków należą popularne leki przeciwbólowe, takie jak ibuprofen czy aspiryna.
Powikłania po plastyce uszu zdarzają się rzadko, jednak nie można wykluczyć możliwości ich wystąpienia. Należy tu wymienić nadmierne krwawienie w trakcie zabiegu, zakażenie rany oraz wytworzenie bliznowca u osób predysponowanych. Nie w każdej sytuacji jest również możliwe osiągnięcie zupełnie naturalnego wyglądu ucha, ponieważ jest to uzależnione od rozległości uszkodzenia. W celu zminimalizowania ryzyka pojawienia się powikłań, należy stosować się do przedzabiegowych jak i pozabiegowych zaleceń specjalisty. Podczas konsultacji lekarz powinien przedstawić realnie możliwy do uzyskania efekt, aby pacjent mógł podjąć świadomą decyzję o wykonaniu lub odstąpieniu od zabiegu.